De nieuwe Lef ligt in de winkel!
Vorige week stapte Zayn Malik uit de boyband One Direction. Een Twittergolf van zelfbeschadiging onder verdrietige meisjes volgde. Waarom kunnen jonge meiden niet omgaan met het verlies van een tieneridool?
Zayn Malik gaat solo verder. Er is dus geen vuiltje aan de lucht. Toch zorgde de keuze van de zanger om de band te verlaten voor opzienbarende, hartstochtelijke en aandachtsgeile Tweets van jongeren die hier niet mee om konden gaan. Snappen mensen niet hoe gevoelig zelfbeschadiging ligt in onze samenleving? Dit schrijft @robnewby_ naar aanleiding van de stroom aan reacties. Het lijkt alsof diegene die het hardst schreeuwt ook de meeste aandacht krijgt. In een groep is het gezien het belang van stigmatisering belangrijk dat je jezelf onderscheidt. Dit kan op allerlei manieren. Fans zijn hier creatief in, zeker op de sociale media. Een meisje zou I Love Zayn in haar hand hebben gesneden. Krista Hemmings tweet luidde als volgt: this is stupid. I Love Zany but this isn’t the way to deal with it. Volgens de website van de gezondheidszorg is zelfbeschadiging vaak een combinatie tussen een depressie en een borderlinestoornis. Mensen weten vaak niet hoe ze hun emoties moeten uiten.
De gemeente Groningen probeert als eerste stad rookvrij te worden. Het college is voor en vandaag stemt de gemeenteraad hierover.
Lange tijd nadat ghb-verslaafden in herstel zijn geraakt, voelt het voor hen alsof ze in een soort film leven. Ze zijn nuchter, maar hun gevoel strompelt er in de verte nog wat achteraan. Hoe kan dat? Kent deze verslaving gevolgen die wellicht onherstelbaar zijn?
‘Ik heb altijd goed kunnen tetteren, maar na mijn scheiding werd het een probleem. Toen ging het van drinken naar zuipen. Mijn ex kreeg op een gegeven moment een hersenbloeding en is veranderd. Hij ging veel alcohol drinken en begon mij te slaan. Toen was de maat vol, in 2003 ben ik bij hem weggegaan. Twee maanden later overleed hij.’